Ndërrim loje, qartësia dhe linearitet të madh taktik. Simone Inzagi i kishte përgatitur të tijtë për një betejë të plotë një kundër një për 90 minuta. Miqtë u rezistuan të zotëve të shtëpisë dhe pranuan ta luajnë ndeshjen metër për metër, në çdo duel individual. Gasperini krijon probleme për milanezët, duke hequr dorë nga Kopmeiners si mesfushor sulmues dhe duke e zhvendosur gamën e tij të veprimit në krahun e djathtë mbi Zapakostën.
Diktati është shumë i saktë, të tërhiqet në krahun e Açerbit edhe mesfushorët interistë për t’i liruar metra galopimit të Lokmanit. Plani nuk funksionon, sepse Açerbi merr masa edhe falë ndihmës së Mikhitarianit. Por loja luhet mbi të gjitha në mesfushë, me një luftë territoriale për epërsi të zhvilluar veçanërisht nga Çalhanolgu-Barela përballë De Ron-Ederson. Atalanta u përpoq të bënte presion në gjysmën e pjesës së parë me shumë lojtarë në gjysmëfushën zikaltër, por Interi rezistoi deri kur Çalha ndezi motorin dhe nisi topin për penalltinë.
Në pjesën e dytë Interi funksionon më mirë mes linjave falë edhe Lautaros e Turamit, me pikën e vetme të dobët që ishin krahët, ndryshe nga e zakonshmja. Këtë herë Dimarko e Dumfris nuk furnizuan dot dhe u mbytën nga presioni i Atalantës, duke ngecur në fazën mbrojtëse.
PANORAMASPORT.AL
