Pas shkarkimit të Igor Tudorit, Juventus po kërkon trajnerin e ri që do të udhëheqë skuadrën në një moment kritik të sezonit. Për sfidën e ardhshme me Udinesen skuadrën do ta drejtojë përkohësisht Massimo Brambilla, trajneri i ekipit Next Gen, ndërsa debutimi i trajnerit të ri pritet të ndodhë më 1 nëntor kundër Cremoneses. Aktualisht, në garë kanë mbetur tre emra: Luciano Spalletti, Roberto Mancini dhe Raffaele Palladino.
Luciano Spalletti, garancia e përvojës
Spalletti shihet si opsioni më i sigurt pas dy eksperimenteve të dështuara me Thiago Mottën dhe Tudorin. Ish-trajneri i Napolit dhe i Kombëtares italiane njeh në detaje Serinë A dhe ka karizmën e duhur për të drejtuar një skuadër të mbushur me ‘yje’. Dilemat ekzistojnë vetëm në aspektin taktik: Spalletti preferon skemën 4-3-3, ndonjëherë 4-2-3-1, ndërsa në fund të periudhës me Italinë u detyrua të përshtatej me 3-5-2. Në Torino, mungesa e mbrojtësve të krahut mund ta komplikojë këtë zgjedhje, por eksperienca e tij mbetet një aset i padiskutueshëm për një rikthim të menjëhershëm të ekuilibrit.
Roberto Mancini, drejtues me autoritet dhe vizion
Edhe Roberto Mancini përfaqëson profilin e një trajneri të madh që di si të menaxhojë presionin e një klubi të nivelit të lartë. Pas ndarjes së tensionuar me Kombëtaren italiane dhe aventurës jo shumë të suksesshme me Arabinë Saudite, ai mund të kërkojë një rifillim në Torino. Përvoja e tij në ndërtimin e projekteve afatgjata dhe aftësia për të zbuluar talente, siç dëshmon rasti i Retegui-t, do të mund të kompensonin mungesën e një drejtori sportiv të fortë në klub. Megjithatë, pagës së lartë që kërkon Mancini mund të përbëjë pengesë për Juventusin, që aktualisht vazhdon të paguajë edhe Motta-n e Tudorin.
Raffaele Palladino, alternativa “low cost” me shpirt bardhezi
Raffaele Palladino, ish-lojtar i Juventusit, shihet si opsioni më ekonomik dhe më afatgjatë, por edhe më i rrezikshëm. Ai ka treguar aftësi në stolin e Monzës dhe Fiorentinës, por ende nuk është provuar në një klub të madh me presion si Juventusi. Megjithatë, përparësitë e tij janë të qarta: njeh ambientin bardhezi, preferon mbrojtjen me tre si Tudor dhe ka një pagë të përballueshme. Palladino mund të vazhdojë me 3-4-2-1 ose të eksperimentojë me dy sulmues, për të shfrytëzuar më mirë potencialin ofensiv të ekipit.
Përfundimi
Juventusi ndodhet në një udhëkryq mes përvojës dhe rinovimit: Spalletti ofron garanci, Mancini vizion dhe autoritet, ndërsa Palladino përfaqëson guximin për të ndërtuar diçka të re me kosto më të ulët. Zgjedhja e duhur do të përcaktojë jo vetëm fatin e këtij sezoni, por edhe drejtimin strategjik të klubit në vitet e ardhshme.
