Për shumë vite, ato më të mirët në historinë e saj, skuadra spanjolle kishte si shenjë dalluese lojën nga brenda. Në atë ide të lojës, Ksavi, Iniesta, Fabregas, David Silva, Santi Kacorla lëviznin si peshku në ujë…
Me atë libretto, në të cilin mbrojtja e mesfushës ishte përgjegjësi e Ksabi Alonsos dhe Busketsit, mbërritën dy Kampionatet Evropiane (2008, 2012) dhe Botërori në Afrikën e Jugut (2010). Por edhe që u fol aq shumë për një stil, saqë kur u ul cilësia e lojtarëve, e bëri skuadrën shumë të burgosur nga një ide që ishte pronë e të zgjedhurve (tiki-taka). Për shumë vite, figura e anësorit (mbrojtësi i krahut) kishte një rol të kufizuar në kombëtaren iberike.
Paraqitjet episodike si rasti i Deulofeut me Lopetegin pa sukses vunë në dukje mungesën e punës në krahë. Spanja që udhëton drejt Gjermanisë në kërkim të kampionatit të katërt europian është një skuadër që ka rikuperuar vlerën e lojtarit të mbërthyer në vijën anësore e që është i aftë të vendosë ndeshjet, duke qenë ai që tregon rrugën për të gjeneruar rrezik për mbrojtjet kundërshtare. Ky ndryshim vjen nga dora e dy “fëmijëve”, dy lojtarëve që ëndërrojnë të festojnë datëlindjet në prag të finaleve së Eurokupës: Lamine Jamal do të mbushë 17 vjeç më 12 korrik dhe, një ditë më vonë, Niko Uilliams do të mbushë 22 vjeç.
Shfaqja dhe shpërthimi i menjëhershëm i tij (Jamal) në ekipin kombëtar i ka dhënë një armë të fuqishme ekipit të Luis de la Fuentes. Kjo ide ka marrë formë që nga 1-7 në Gjeorgji. Në atë ndeshje shtatori 2023, Spanja doli me dy anësorë me prirje për të kërkuar më shumë qendrën: Asensio dhe Dani Olmo. Të dy ishin çelësi që Spanja të kishte një pjesë të parë të shkëlqyer. Por të dy u dëmtuan në fund të pjesës së parë. De la Fuente ia “dhuroi” krahët dyshes Niko Uilliams dhe Lamine Jamal. Aty filloi të ndryshonte mënyra e qasjes së Spanjës ndaj ndeshjeve.
SEZON I MREKULLUESHËM – Hapja e De la Fuente ndaj Spanjës që tani është një ekip në të cilin krahët janë fokusi kryesor i shqetësimit për rivalët e saj argumentohet nga niveli i lartë i treguar nga Lamine Jamal dhe Uilliams në ekipet e tyre (Barcelona dhe Bilbao). Lojtari i ri i Barcelonës, në moshën 16-vjeçare, ka mahnitur me ndikimin e tij në ekipin e tij dhe rolin që ka arritur në klubin e tij. Kjo është reflektuar në ekipin kombëtar dhe ndeshja e tij kundër Brazilit në “Santiago Bernabeu” ishte një prezantim i nivelit të lartë në shoqërinë e lartë. Në anën tjetër të fushës, në të djathtë, anësori i Atletik Bilbaos ka marrë yjet e nderuara për ekipin e tij dhe një lojtar të shënuar me të kuqe për të treguar opsionet që mund të ketë Spanja në Euro 2024. Hyrja e të dyve mbart me vete konfirmimin e një ndryshimi në stil apo plan të Spanjës.
Ka shumë zëra që flasin për këtë Spanjë si një ekip në të cilin lojtarët e krahut janë një vlerë e shtuar, një element ndryshe i helmuar për rivalët.
MORATA – Prania e dy anësorëve si Lamine Jamal dhe Niko Uilliams ndikon në lojën e qendërsulmuesit, në këtë rast kapiteni Morata. “Jam rehat duke luajtur me numrin e zgjidhjeve që kemi. Mund të luajmë me Dani Olmo dhe Fabián nga brenda ose me dy anësorë të pastër. Ka shumë zgjidhje në sulm dhe kjo na hap një gamë të gjerë zgjidhjesh. Ne e dimë se do të ketë ndeshje në të cilat duhet të keni alternativa ndaj asaj që bëni në fillim”, shpjegon Morata.
PANORAMASPORT.AL
