Borusia e Dortmundit dhe Reali i Madridit do të luajnë sonte në mbrëmje finalen e madhe të UEFA Champions League për të mbyllur sezonin në Europë e për t’i lënë vendin finaleve të kampionatit europian. Të dyja skuadrat arrijnë në ndeshjen e rëndësishme me role të ndryshme. Nga njëra anë, spanjollët janë favoritët e mëdhenj për të fituar trofeun, i cili do të ishte i 15-ti në historinë e tyre.
Nga ana tjetër, gjermanët hyjnë vijnë në këtë finale pasi kanë bërë një surprizë duke eliminuar skuadra si Atletiko Madrid dhe Paris SG. Për më tepër, ata përballen me një finale të re pas më shumë se njëmbëdhjetë vitesh pritje dhe me humbjen e fundit në kujtesë po në të njëjtin stadium. “MBP School of Coaches” i ka bërë një analizë taktike finales së sotme duke veçuar tre pikat kyçe ku do të vendoset fati i finales.
SI DO TË MBROJNË SKUADRAT ZONËN FUNDORE – Pavarësisht performancës së shkëlqyer në mbrojtje në gjysmëfinalen kundër PSG-së, Borusia e Dortmundit ka shfaqur disa dobësi në këtë aspekt gjatë gjithë ecurisë së sezonit. Në Bundesligë, skuadra Edin Terziç ka pësuar gjithsej 43 gola në 34 ndeshje, ndërsa në Champions League 9 në 12 ndeshje. Dy nga gabimet më të shpeshta kanë qenë mbrojtja në bllok të ulët, pra afër portës së vet dhe mbrojtja e zonës. Gjermanët përdorin një organizim dinamik 4-1-4-1 gjatë fazës mbrojtëse, duke kërkuar një vendosje të duhur strukturore. Megjithatë, ata nuk arrijnë të jenë gjithnjë kompaktë në thellësi dhe gjerësi, duke i lënë hapësira mes rreshtave rivalëve të tyre. Nga ana tjetër, në mbrojtjen zonale gjermanët kanë shfaqur edhe mangësi.
Tendenca e futbollistëve është të vendosin në fokus topin, gjë që shpesh bën që të lënë kundërshtarë të pamarkuar. Nga ana tjetër, Reali i Madridit ka qenë më solid gjatë gjithë sezonit në punën në mbrojtje. Pavarësisht mungesave të mëdha të Militaos, Alabasë dhe Kurtuasë, të besuarit e Ançelotit kanë ditur të rishpikin veten dhe të jenë një mur prapa. Madrilenët kanë përdorur organizime të ndryshme dinamike gjatë sezonit, megjithatë, ai me të cilin ata kanë treguar më shumë qëndrueshmëri ka qenë sistemi 4-4-2 që pritet të përdoret edhe në finale. Ky pozicionim, e ka lejuar Realin të jetë skuadra me më pak gola të pësuar në La Liga (26).
TRANZICIONI MBROJTJE-SULM – Si gjermanët ashtu edhe spanjollët kanë lojtarë të shpejtë në sulm. Futbollistë si Vinicius, Rodrigo, Adejemi dhe Sanço dallohen për shpejtësinë e tyre si në hapësirat e shkurtra ashtu edhe në ato të gjata. Për më tepër, të gjithë ata kanë teknikë të shkëlqyer individuale, e cila u lejon atyre të driblojnë rivalët kur përballen në situata një kundër një. Nga ana tjetër, të dy ekipet ndajnë gjithashtu ngjashmëri të caktuara në përdorimin e parimeve të ndryshme të sjelljes në sulm. Përdorimi i tre korsive, duke i dhënë përparësi vertikalitetit në veprime, zvogëlimi i gjerësisë sulmuese në të tretën e fundit dhe mbështetja e vijës së dytë janë sjellje të zakonshme nga ana e të dyjave. Duke u thelluar edhe më konkretisht në secilën skuadër, ne mund të shohim se si gjermanët përdorin gjithashtu burimin e konceptit “njeriu i tretë” për të kapërcyer presionin e parë të rivalit pas humbjes së topit . Falë kësaj, ata arrijnë të gjenerojnë situata të avantazhit hapësinor dhe të përballen me më shumë qartësi tranzicionin sulmues. Nga ana tjetër, tifozët madrilenë janë më shumë në favor të përdorimit të teknikës për të thyer presionet rivale.
MENAXHIMI I EMOCIONEVE – Ky lloj takimi i çon futbollistët dhe trajnerët në stres emocional mbi të zakonshmen. Të qenit 90 minuta larg lavdisë sportive na bën të shohim më shumë pasaktësi nga ana e lojtarëve në nivel individual, një eksitim të tepruar në minutat e hapjes së lojës ose që skuadrat të jenë më pak të guximshme dhe të kenë prioritet mbrojtjen ndaj sulmit. Në këtë rast, madrilenët e nisin me një avantazh të caktuar, pasi kanë mundur të përjetojnë këtë lloj përballjeje në më shumë se një rast në dekadën e fundit. Për lojtarë si Modriç, Karvahal, Kros, apo Naço, ndër të tjera, ajo e sotmja do të jetë finalja e gjashtë në Ligën e Kampionëve. Ndërsa në anën gjermane, vetëm Humels dhe Rojs kanë përvojë. Reali, me historinë dhe përvojën në finale, duket se ka një avantazh të lehtë. Megjithatë, Dortmundi, me aftësinë për të befasuar dhe eliminuar skuadra të mëdha, nuk duhet nënvlerësuar.
PANORAMASPORT.AL
