Pep Guardiola është një hap larg arritjes së një rekordi prestigjioz prej 1,000 pankinash si trajner. Fati ka vendosur që ai do ta bëjë këtë nesër kundër Liverpulit, rivalit të tij më të ashpër, i cili, siç e pranon edhe vetë, e ka shtyrë deri në kufijtë e tij çdo herë.
Na pëlqen apo jo, trajneri katalanas ka ndryshuar botën e futbollit, duke arritur suksesin jashtëzakonisht të vështirë të kombinimit të lojës së bukur dhe rezultateve gjatë një karriere 18-vjeçare në nivelin më të lartë.
Dhe çfarë rezultatesh ka: me Barcelonën, Bayern Munich dhe Manchester City, ai ka ngritur një numër mbresëlënës prej 40 trofesh, duke përfshirë tre Liga Kampionësh, gjashtë Premier League dhe tre tituj të ligës spanjolle.
Por përtej triumfeve të tij, Guardiola ka lënë një gjurmë të pashlyeshme me qasjen e tij sulmuese (posedimi i topit, presion i lartë dhe mbytës) dhe disa lëvizje taktike, të tilla si Messi si një nëntë i rremë, Stones nga mbrojtës në mesfushor në vitin historik të fitores së tripletës me Cityn, dhe Lahm dhe Cancelo si mbrojtës të krahut që kalojnë nëpër fushë.
Gjatë kohës së tij te Barça, Guardiola dha një shfaqje me Tiki-Takën e tij të famshme, një stil loje i bazuar në posedimin e topit.
“Arritja e 1,000 ndeshjeve si trajner është diçka shumë e veçantë për mua”, shpjegoi Guardiola në një konferencë për shtyp. “Kur fillova të stërvisja Barcelonën B para kaq shumë vitesh, nuk mendova për asnjë sekondë të arrija 1,000 ndeshje. Doja vetëm të bëja një punë të mirë, të luaja futboll në mënyrën e duhur dhe të shihja se çfarë do të ndodhte.
Kam qenë shumë me fat në karrierën time që kam punuar për tre klube të jashtëzakonshme. Te Barcelona, Bayern Munich dhe Manchester City, kam pasur mbështetje të plotë. Kjo do të thotë se kam qenë në gjendje të punoj pa shpërqendrime dhe të jem trajneri më i mirë që mund të jem. Jam shumë, shumë krenar për karrierën time. Trofetë që kam fituar… sinqerisht, nuk e kam imagjinuar kurrë se do të fitoja kaq shumë, por ka qenë e bukur. Nuk do të ndryshoja asnjë moment. Ka shumë njerëz për t’i përmendur individualisht, por dua të falënderoj të gjithë ata me të cilët kam punuar gjatë 18 viteve të fundit. Dhe gjithashtu dua të falënderoj familjen time, e cila më mbështet pa kushte në gjithçka që bëj.
Nëse do të më duhej të zgjidhja një rival për këtë përvjetor, nuk mund të kishte një më të mirë. Ndjeva sikur Jurgen Klopp më dha shumë dhe më mungon.” Ai më dha shumë, në kuptimin që për ta mposhtur atë djalë, më duhej të mendoja, të punoja dhe të bëja çmos për t’u përmirësuar.”
