Janë 44 trajnerë që kanë udhëhequr ekipet e tyre drejt titullit kampion në Europë. 
Prej tyre, janë vetëm katër që e kanë festuartë paktën tre herë: Ançeloti ka katër dhe është një hap larg pesës;më pas, një treshe Bob Paislej, Pep Guardiola dhe Zinedin Zidan.Nga ai poker elitar ka vetëm një rast në të cilin janë fituar triKupa Evropiane radhazi: dhe është ai i Zizu-së. Në historinë e 69viteve që Kupa e Europës po feston këtë sezon, janë vetëm treskuadra që kanë fituar radhazi tre ose më shumë tituj: Reali iMadridit (1956-1960 dhe 2016-2018), Ajaksi (1971-73) dhe Bajerni i Mynihut (1974-1976). Në ato cikle fituese i vetmi trajnerkampion tri herë radhazi ishte Zidan. Vijalonga, trajneri i parëkampion i Evropës, u largua nga Madridi në mënyrë të habitshmenë verën e vitit 1957. Pozicioni i tij shkoi te Luis Karnilia, i paringa dy joevropianët që ngriti trofeun. Tjetri ishte Helenio Herrera, i lindur në Buenos Aires, por kishte edhe pasaportë franceze.
Pasi fitoi të tretën dhe të katërtën e Madridit, Karnilia deklaroi seu shkarkua pasi Pushkash nuk luajti në finalen e vitit 1959, atë nëShtutgart kundër Stad Reims. Rinus Mishel, ideologu i futbollitholandez që do të mahniste botën në vitet ’70 të shekullit tëkaluar, ishte ai që i dha Ajaksit titullin e parë në Europë. Passuksesit më 2 qershor 1971 (2-0 kundër Panathinaikos) ai u nënshkrua nga Barcelona, e cila kërkonte një mënyrë për t’u bërëkampione e Europës me trajnerin e Ajaksit. Puna e tij në Amsterdam u vazhdua nga rumuni Stefan Kovaç, i cili e zgjeroi perandorinë e Ajaksit edhe me dy tituj të tjerë. Ajaksi u pasua ngaBajerni i Mynihut. Në vitin 1974, në finalen e famshme kundërAtletikos së Madridit në Bruksel, bavarezët fituan të parën ngagjashtë Kupat e tyre Evropiane. Në komandën e tij ishte UdoLatek. Por ajo kurorë evropiane nuk i mjaftoi atij për t’i bërë ballëkampionatit në Gjermani dhe tetë humbjeve në Bundesligë në 17ndeshjet e para. Ai u shkarkua dhe ekipi iu dorëzua Ditmar Kramer. Nën drejtimin e trajnerit të lindur në Dortmund, Bajerni fitoi dyKupa të tjera Evropiane. Cikli i tij i artë.
MADRIDI MË I MIRË I ZIZUSË – Titulli i dymbëdhjetë përRealin erdhi në Kardif kundër Juventusit. Ishte qershia mbi tortëe atij që u cilësua si Reali më i mirë i erës Zidan, një ekip plotvariacione dhe në të cilin Isko nxori jashtë fokusit Bejlin edhepse finalja ishte në shtëpinë e uellsianit. Ishin tre golat e Kristianos kundër Bajernit për të thyer rebelimin e bavarezëve në”Bernabéu” pas 1-2 në “Allianz”. Nga një tjetër treshe e portugezit, ajo që zgjidhi ndeshjen e parë gjysmëfinale kundër Atletikos së Madridit në “Bernabéu” (3-0). Ajo e paraqitjesmbresëlënëse të driblimit të Benzemasë në “Visente Kalderon”për t’i dhuruar Iskos golin e 2-1 pas vetëm një çerek ore, atëherëkur lojtarët e Atletikos kishin shumë arsye për të ëndërruar njësukses. Secili prej tyre mund të kërkonte një vend në galerinë eheronjve për të kërkuar hapësirë në librin e të dymbëdhjetës.Por vendi i Zinedin Zidanit në historinë e Madridit është i rezervuar si lojtar, me golin e tij monumental në Gllazgou si flamurdhe si trajner. Ai ekip, ai i viteve sezonit 2016-2017, fitoi LaLigën dhe Ligën e Kampioneve. Ishte diçka që nuk ishte parë nështëpinë e bardhë për gati 60 vjet: 1958, me Karnilian.
PANORAMASPORT.AL
