Lojtarë sipas roli, trajnerë dhe ekipe. Jemi thuajse në gjysmën e Serisë A dhe janë disa elementë në çdo profil që kanë shkëlqyer. Seria A jep “çmimet” Oskar dhe nuk po i kursejmë as ne.
PORTIERË – Lufta trepalëshe për çmimin e portierit më të mirë në Serinë A. Surpriza është përjashtimi i Majk Menjasë, i cili u rrëzua nga podiumi për shkak të disa gabimeve, pavarësisht performancave të tij të shkëlqyera në totalitet.
Më pak bie në sy, por edhe më konstant, falë mbrojtjes së hekurt që e ndihmon, është Zomer, i cili mbërriti për të zëvendësuar Onanën dhe është padyshim, deri më tani, më i mirë se paraardhësi i tij.
Ekspert dhe shumë i sigurt, pa kufij të dukshëm. Kur diçka duhet bërë, jo shpesh, ai është gjithmonë aty. Shumë të mirë ishin edhe Provedel, fantastike në javën e fundit të kampionatit ndaj Empolit dhe Di Gregorio.
Ky i fundit gjithnjë duke u përmirësuar pavarësisht dështimit të së premtes së kaluar ndaj Monzës. Një përmendje e veçantë për Skorupskin: nëse Bolonja pranon pak, kjo është edhe falë tij dhe Ravalias në ndeshjet e fundit sidomos.
MBROJTËSIT – Edhe në këtë rast lufta është trekahëshe. Açerbi është gurthemeli i Interit dhe nuk është rastësi që Inzagi nuk e lë kurrë jashtë. Në sezonet e fundit është rritur gjithmonë, duke treguar soliditet dhe inteligjencë. Shpejtësia është hendeku i tij i vogël, por ai e mbush me bollëk nga sensi i tij i pozicionit dhe aftësia për të qëndruar gjithmonë shumë i përqendruar.
Ndërkohë, Kambiazo po i jep shumë Juventusit të Alegrit (shumë mirë në të njëjtën linjë me Mekenin me të cilin shkëmben role shpesh dhe me dëshirë) për sa i përket dinamizmit dhe asistimeve. Kalafiori është gjithashtu befasues dhe po përmirësohet shumë: i sjellë në qendër të mbrojtjes, nuk po bën asnjë gabim. Gjithashtu duhet të merret në konsideratë për ekipin kombëtar.
MESFUSHORË – Këtu kufizohemi në dy emra: Çalhanoglu dhe Rabio, të dy tashmë shumë pozitivë vitin e kaluar. Turk mori kontrollin e lojës së Interit duke shtuar asiste e gola. Francezi ka qenë gjithmonë thelbësor për Alegrin për shkak të aftësisë së tij për të qenë i pranishëm në të gjitha fazat e lojës. Edhe mbron edhe sulmon: i pari është më gjeometrik, i dyti më fizik.
NË SULM – Vetëm një emër i padiskutueshëm: Lautaro Martinez. Mjaftojnë 15 gola në 17 ndeshje kampionati për ta bërë më të mirin e rolit. Asnjëherë aq vendimtar sa këtë sezon falë edhe mirëkuptimit të madh me Turamin.
TRAJNERË – Dy emra, sërish të vështirë për t’u diskutuar: Tiago Motta po bën një punë të jashtëzakonshme me Bolonjën dhe jo vetëm sepse i ka futur deri tani në zonën Champions. Skuadra e tij luan mirë në çdo repart dhe nuk e lejon veten të mposhtet nga asnjë kundërshtar. Interi di diçka për këtë, pasi është barazuar në kampionat dhe është eliminuar nga Kupa e Italisë.
Në vëmendje të klubeve të mëdha, ai mund të jetë në vitin e tij të fundit në Bolonjë. Përmendja tjetër është për Eusebio di Françesko: Dukej i harruar, por është ai basti i fituar nga Frozinone dhe po bën një punë të shkëlqyer me një ekip që shumë, nëse jo të gjithë, e konsideruan të destinuar për rënie në Serinë B. Ish-lojtari i Romës është mjaft komod në mes të renditjes, ai ka punuar shumë mirë me lojtarët e rinj dhe i ka dhënë një lojë të mirë skuadrës.
I RIU – Dalin e teprojnë gjashtë gola për t’i dhënë Matias Soulesë çmimin për lojtarin më të mirë të ri. Kishte një kuriozitet të madh rreth 20-vjeçarit në pronësi të Juventusit, por ishte e vështirë të hamendësohej i tillë ndikim në kampionat. Ai me siguri do të duhet të shihet përsëri në ekipe të kalibrit më të lartë, por sezoni i tij me Frozinonen deri tani është shembullor.
SKUADRA – Patjetër Bolonja. Interi, i pari në renditje, po i përmbush pritshmëritë, por skuadra e Tiago Motës ka kapërcyer çdo parashikim.
Vendi i katërt në renditje përpara Romës, Napolit, Lacios dhe Fiorentinës, skuadra të pajisura më mirë, vetëm dy humbje (e para kundër Milanit në debutimin e tyre në kampionat), dy barazime ndaj liderëve Inter dhe Juve, një lojë e mirë dhe qëndrueshmëri mbrojtëse e jashtëzakonshme. Duke lënë mënjanë trajnerin, bie në sy sigurisht puna e Xhovani Sartorit, një drejtor sportiv që mundi ta çonte Atalantën në Champions dhe po provon sërish në Bolonjë.
GODITJA E MERKATOS – Përtej gjithçkaje Romelu Lukaku. E para: sepse në fakt ai i kishte dhënë gjithçka Interit. E dyta: sepse e ardhmja e tij ka qenë më se e pasigurt gjatë gjithë verës. Roma mund të bënte më mirë, por belgu sigurisht që ka dhënë dhe po jep një kontribut vendimtar për kauzën e verdhekuqve: tetë gola deri më tani në kampionat. E vetmja “njollë” ishte kartoni i kuq ndaj Fiorentinës për faullin e keq ndaj Kuamesë.
ZHGËNJIME – Napoli, nga njëra anë, Stefano Pioli nga ana tjetër. Kampionët në fuqi të Italisë po dështojnë patjetër sezonin. Jashtë garës së titullit, jashtë Kupës së Italisë pas një disfate shumë të rëndë me Frozinonen e në një krizë të qartë identiteti. Eksperienca me Garsian ishte dramatike, ajo me Macari nuk mund të konsiderohet pozitive deri tani. Ngushëllimi është kualifikimi për në 1/8 e Champions-it ku Napoli do të përballet me Barcelonën.
Dështimi tjetër i madh është Stefano Pioli: Milani i tij e nisi mirë, por u zbeh shpejt. Edhe numri i madh i lëndimeve rëndon në punën e tij. Jashtë Ligës së Kampionëve, ai mbetet në garë për katër vendet e para në kampionat dhe ka një short të Kupës së Italisë që mund të jetë i lehtë. Nga ana tjetër, Liga e Europës është një mundësi, por stoli i tij nuk ka qenë kurrë më i diskutuar se tani dhe e ardhmja tashmë duket e vulosur.
PANORAMASPORT.AL
