Tre gola në pesë ndesh jet e para dhe më pas një muaj shterpësi përpara portës. Është ky rasti i Santiago Gimenezit, sulmues i Milanit dhe kampion me Meksikën i Ligës së Kombeve për Amerikën qendrore dhe veriore. 23-vjeçari ka dhënë një intervistë për “Corriere della Sera” duke treguar për këto thuajse 100 ditë të para si kuqezi.
Finalen kundër Panamasë e mbyllët duke dalë nga fusha me kaviljen e fryrë. Si jeni?
Ishte një goditje, por jam mirë dhe nuk ishte asgjë serioze. Jam gati të jap kontributin tim që të dielën kundër Napolit. Jam stërvitur dhe nuk kam asnjë shqetësim.
Jeni argjentinas që keni zgjedhur të përfaqësoni Meksikën pasi atje jeni rritur. Si e shikoni sfidën me Napolin që do të luhet në stadiumin e një legjende si Maradona?
Diego është legjendë që nuk u përket vetëm argjentinasve, ai ishte dhe mbetet pasuri e futbollit botëror. Për mua që kam edhe prindër argjentinas, do të jetë një emocion i jashtëzakonshëm. Uroj të bëjmë një ndeshje të mirë, por të arrijmë edhe rezultat.
Vini nga dy fitore radhazi, si ndiheni përpara kësaj sfide?
Suksesi është i nevojshëm në këto nivele dhe është po ashtu e vërtetë se fitoret të ndihmojnë të fitosh. Dua një titull me Milanin dhe kjo është arsyeja përse u transferova që në janar.
Çfarë nuk ka ndodhur në këto tre muaj si kuqezi apo jo?
Kanë qenë ditë tepër intensivë. Sidomos jashtë fushe, sepse më është dashur të përshtatem në një qytet të ri me njerëz të rinj. Por, siç thashë, dua të bëj atë për të cilën kam ardhur.
Për trofe nevojiten edhe golat që ju mungojnë prej një muaji…
Nuk jam i shqetësuar për këtë aspekt. Jam i sigurt se shumë shpejt do të filloj të shënoj përsëri. Për mua ka rëndësi që të fitojmë siç ka ndodhur në ndeshjet e fundit. Nëse shënon Leao, Pulisiç apo Reijndersi, jam i lumtur njësoj.
Çfarë ju ka thënë trajneri?
Më jep këshilla, më thotë që të jem i qetë dhe të punoj fort. Ai është shumë kërkues dhe në stërvitjet mendojmë për gjithçka. Sigurisht askush në skuadër nuk është i lumtur për renditjen, por sezoni nuk ka mbaruar akoma. Kemi besim se mund të përmirësojmë pozitat tona.
Mbase Seria A nuk është kampionati më i mirë në botë, por për sulmuesit është i ndërlikuar sepse ka taktikë dhe mbrojtje të mbyllura…
Ndryshimet janë gjithmonë paksa të komplikuara. Nuk jam ende në nivelin tim. Por jam duke u rritur, po mësoj të njoh kundërshtarët, skuadrat. Në Itali ka shumë presion. Dhe është e bukur. E di që mund të bëj më mirë e më tepër. Edhe me ndihmën e Zotit.
Jeni fetar dhe shpesh citoni Biblën. Si është marrëdhënia me fenë?
Kur isha 17 vjeç u diagnostikova me një trombozë në krah. Kam bërë tri operacione dhe qëndrova larg fushe për gjashtë muaj. Në një moment të caktuar, mjekët më thanë qartë se nëse testi i fundit nuk do të shkonte mirë, do të duhej të hiqja dorë nga futbolli. Aty hasa Zotin në jetën time. Iu luta që të mos i jepte fund ëndrrës sime për t’u bërë futbollist. Gjithçka shkoi mirë.
Në biografinë tuaj në “Instagram”, e përkufizoni veten si “Ushtar i Krishtit”. Çfarë do të thotë?
Ekziston një pasazh në Bibël që flet për ushtrinë e Perëndisë. Mburoja e besimit, helmeta e shpëtimit, shpata e Shpirtit që është Fjala e Perëndisë. Është një pasazh që e preferoj. Jam në këtë botë për të përmbushur qëllimin e tij. Para së gjithash si burrë, pastaj si futbollist. Është misioni im.
Fansat ju mbështesin, presin shumë prej jush. Më shumë barrë apo nder?
Një nder. “San Siro” është i papërshkrueshëm, për ata që nuk kanë qenë kurrë aty. E di që presin shumë nga unë, sepse me të drejtë janë kërkues edhe për qendërsulmuesit e mëdhenj të së shkuarës që kanë luajtur aty. Ibra, Kaka, Ronaldinjo. Kam shënuar shumë gola te Fejnordit. Është koha që të filloj t’i shënoj edhe me Milanin.
Vendi i katërt, a është i mundur?
Po. Por ne nuk duhet të shohim renditjen. Ne mendojmë vetëm për të fituar ndeshje pas ndeshje. Ashtu si Kupa e Italisë. Mezi pres të luaj derbin.
Mund të kishit luajtur me Mesin, por zgjodhët Meksikën…
Argjentina është shumë e fortë. Kur kthehem në qytetin e prindërve të mi, jam i sinqertë, askush nuk më njeh. Tani për tani. Shpresoj se do të më njohin së shpejti….
Si është Milano për ju?
Eci shumë. Më magjeps. Kur kthehem në shtëpi nga stërvitja, bëj një pushim të shkurtër, në fund të fundit jam meksikan, pastaj unë dhe gruaja ime, Fernanda, dalim. Vizitojmë zona të ndryshme çdo ditë, për ta njohur më mirë. Pimë një kafe, hamë një akullore unike italiane.
Ta mbyllim me një pyetje politike atëherë. Tramp, muri ndarës Meksikë-ShBA. Çfarë mendoni?
Politika është e rëndësishme. Në vendin tim flitet shumë për murin, është një temë shumë delikate dhe me të drejtë. Por unë luaj vetëm futboll dhe nuk kam në dorë asgjë në lidhje më këtë aspekt. Uroj që gjithçka të zgjidhet në mënyrën më të mirë.
Përgatiti: REINOLD BAKALLI – PANORAMASPORT.AL
