Robinho theu heshtjen të mërkurën, shtatë muaj pasi hyri në Qendrën e Burgut Nr. 2 në Tremembé, një burg i vendosur në shtetin brazilian të São Paulo, për të vuajtur një dënim nëntëvjeçar për pjesëmarrje në përdhunimin në grup të një gruaje shqiptare në Milano në vitin 2013.
Në një video të publikuar nga Këshilli i Komunitetit Taubaté (një organizatë jofitimprurëse e krijuar nga gjyqtarja Sueli Zeraik për të mbështetur gjyqësorin), ish-futbollisti shfrytëzoi rastin për të “vënë në vend situatën”, duke mohuar çdo lloj trajtimi të privilegjuar, në kundërshtim me atë që është raportuar.
“Dieta ime, orari im i gjumit… Janë të gjithë njësoj si të të burgosurve të tjerë. Nuk kam ngrënë kurrë ushqime të ndryshme, nuk kam marrë kurrë trajtim të ndryshëm”, tha Robinho. “Gjatë orarit tim të punës, bëj gjithçka që bëjnë të burgosurit e tjerë. Kur duam të luajmë futboll, kjo lejohet. Kur nuk punojmë, kjo është të dielave”.
Robinho mohon me forcë çdo privilegj brenda burgut: “Nuk kam marrë kurrë ndonjë lloj trajtimi preferencial. Vizitat janë të shtunave ose të dielave. Vizita është e njëjtë dhe trajtimi është i njëjtë për të gjithë. Gënjeshtrat që qarkullojnë, si ai se unë jam udhëheqësi dhe kam probleme psikologjike… nuk janë të vërteta”.
Lajme të ndryshme të rreme kanë qarkulluar gjithashtu rreth tij: “Nuk kam pasur kurrë nevojë të marr ilaçe, falë Zotit. Pavarësisht vështirësisë së të qenit në burg, falë Zotit, gjithmonë e kam mbajtur kokën drejt dhe bëj gjithçka që mund të bëjnë të gjithë të burgosurit. Këtu, qëllimi është të riedukoj dhe risocializoj ata që kanë bërë gabime. Nuk kam pasur kurrë ndonjë lloj roli udhëheqës, askund. Këtu, rojet janë përgjegjës, dhe ne, të burgosurit, thjesht bindemi”.
